Ondernemen: samen mooie dingen doen
Alles lag stil en niets kon meer. Of toch niet? De corona-crisis zorgde voor leed. Persoonlijk leed vooral, bij hen die getroffen werden door deze ziekte. Hun familieleden niet meer konden bezoeken en zich eenzaam voelden. Maar ook zakelijk leed. Ondernemers die hun werk zagen verdwijnen en moesten omschakelen. Precies in deze tijd ‘vierde’ ik mijn vijfjarig bestaan met Studio Fleur Besters.
Nu ben ik niet echt iemand die dit soort dingen viert. Feestdagen brengen we doorgaans in het buitenland door, op reis voor onze site Reisbijbel.nl. En tja, na een geweldige bootst qua bezoekers – gevolg van twee journalistieke artikelen dat ik direct maakte over corona en reizen – stortten de bezoekerscijfers natuurlijk in. Adverteerders hadden geen inkomsten meer, er werden geen reizen geboekt. We bewegen mee met onze trouwe klanten en stellen hun rekening even uit.
Ondertussen liep het werk door. Lumens vroeg me een subsidieaanvraag voor de Maatschappelijke Diensttijd te schrijven. Een geweldige kans voor nog meer samenwerking, waarbij de Tech Playgrounds als ecosysteem een prachtig voorbeeld zijn van slim werken met de sociale basis, bedrijfsleven en onderwijs. De afgelopen weken hebben we maar liefst dertien partners verzameld, dankzij wie we een fantastische, duurzame opzet voor het MDT kunnen maken. Pak de VIBE kan morgen eigenlijk al starten, zo handig zit het in elkaar. Begin november horen we of ons de subsidie wordt gegund. Ik hoop het.
Want het hele subsidie-systeem, daar had ik al een mening of en die is nu nog meer gefundeerd gevormd. Wat mij betreft zou zeker de overheid beter kunnen insteken op pitches van bekende partijen, online en bijvoorbeeld op voorspraak van een gemeente, waarbij je meteen kan zien of er haalbaarheid is, of het past bij de vraag en of er verbinding is met de gezochte doelgroep. Op basis daarvan kan een partij dan een aanvraag doen. Dit bespaart waanzinnig veel geld en tijd, die beter in de maatschappelijke doelen zelf gestoken kan worden.
Ik geniet daarentegen van het enthousiasme dat ik al beeldbellend tegenkwam. Van Parktheater, Stedelijk College tot een bedrijf als TMC: iedereen wil helpen een goed duurzaam programma neer te zetten voor onze jongeren. Belangrijkste dat ik hen vroeg? Jongeren laten inzien dat geld niet leidend is, en je met inzet voor je stad heel veel kan bereiken door slim samen te werken en gebruik te maken van wat er al is. Ik hoop dat we hen die levensles mee mogen geven. De belangeloze inzet van al die partijen, waarmee ons plan meteen ook duurzaam is, is de eye-opener.
Ondertussen belde het Catharina Ziekenhuis. De corona-hectiek zorgde voor 7 dagen per week media-vragen. Ze zochten hulp voor de vaste woordvoerder, of ik dat wilde doen? Een voormalig politieverslaggever kent de hectiek en zo startte ik dus binnen 24 uur als interim-woordvoerder. Twee maanden lang werkte ik een of twee dagen in het ziekenhuis en zag ik de impact van de corona-crisis van dichtbij. Bijzonder soms ook, omdat ik inmiddels in meerdere rollen in de stad actief ben. En zo leidde ik nu bijvoorbeeld onze burgemeester langs de IC en corona-cohorten, als woordvoerder. Tikte persberichten, hielp media op weg, werkte samen in een geweldig communicatieteam, deed voorgesprekken met artsen en verpleging voor talkshows en dacht mee.
In de Kempen bouwden we ondertussen aan de samenwerking binnen KempenTech. Twee events moesten we afzeggen en de scholen waren vooral druk de crisis het hoofd te bieden. Maar wij werkten door aan de zo lang gewenste database waarmee scholen bedrijven makkelijk kunnen benaderen voor een gastles of bedrijfsbezoek. Via aansluiting bij Gastlessen Zo Geregeld gaan we dat deze zomer realiseren! Ook maakten we een inventarisatie van (het resultaat van) de inzet van onze mensen en middelen tot dusver, lieten er door de Bonte Raaf een goede leaflet van maken en werkten door aan de techniekworkshops.
En dan startten we in Eindhoven met de online Tech Playgrounds. Vrijwel direct lanceerden we het idee voor #beatthelockdown aan onze keukentafel, die behoorlijk viraal ging dankzij de geweldige adoptie door de jeugdwerkers. Wat vet om al die energie vrij te zien komen. Ook voor het aanbieden van de online workshops vroegen we bedrijven om hulp. Philips greep de kans en bood ons 100 micro:bits aan. Ik vroeg hen of ze er ook een anderhalve meter afstandsmeter-workshop bij konden bedenken, en die uitdaging gingen ze aan. Met soms aardig wat hectiek en losse eindjes kregen we alles en iedereen online! We zagen kinderen opbloeien achter de schermpjes, ontdekten nieuwe talenten en kregen veel hulp van vrijwilligers. En dan? Dan is het juni 2020 en het nieuwe normaal lijkt te zijn geboren. Enkele maanden geleden boden Ingelou Stol en Hilde de Vocht het gebruik van het PSV-veld aan voor een event met de Tech Playgrounds. Ze mogen vanuit de High Tech Campus dat jaarlijks een keer doen. Ik dacht toen aan een mega-robotteam meetup. Toen kwam corona.
Alles lag stil en we gingen met Philips aan de slag met online workshops om afstandsmeters te maken met micro:bits. Ergens bedacht ik toen dat het wel vet zou zijn die te gaan testen op het veld van PSV. Maar het was nog hectisch, alles zat nog op slot. Twee weken geleden toch maar eens een beeldbelafspraak met Lumens Groep buurtsport-coachcollega Pien Hoogers en jeugdwerker Rik Nijssen gemaakt. Zouden we niet de ruim vijftig techies die wekelijks meededen aan de online workshops kunnen koppelen aan onze buurthelden, zodat die ook kennismaken met tech? En dan samen in het PSV-stadion de afstandsmeters testen? Ja dus. Op 7 juli gaan we met 36 buurthelden en onze eigen techies aan de slag op het veld!
Het is hartverwarmend en waanzinnig inspirerend te zien hoe we dit met zijn allen in elkaar zetten voor onze jeugd. Op afstand in elkaar gezet, met gesloten beurzen ieder vanuit zijn of haar eigen talent aangehaakt. Gewoon, lekker low profile. Met Phoxy, de HTC, met extra dozen micro:bits, buurtsportcoaches, stagiaires, stewards, vrijwilligers uit onze eigen Tech Playgrounds, de PSV soccer school en jeugdwerkers.
